Kościół parafialny pw św. Apostołów Piotra i Pawła w Kłaninie

Kościół w Kłaninie istniał już w okresie średniowiecza, co potwierdza protokół wizytacji z 1563, 1567 i 1575 roku. Obecny kościół został wzniesiony w konstrukcji szkieletowej w XVIII wieku. W końcu XIX – na początku XX wieku kościół został przebudowany i zyskał charakter świątyni neogotyckiej. Przedłużono mu nawę w kierunku wschodnim, wzmocniono fundamenty, przebudowano fasadę. Dobudowano też dwa aneksy boczne. Po II wojnie światowej świątynia została przejęta przez kościół katolicki i poświęcona w 29 VI 1947 roku. Początkowo był kościołem filialnym parafii p.w. Wniebowzięcia NMP w Bobolicach. Od 1970 do 1977 roku podlegał parafii w Wyszewie z siedzibą w Kłaninie. W 1977 roku dekretem biskupim utworzono w Kłaninie samodzielny wikariat, a 6 stycznia 1979 roku erygowano parafię. Kościół parafialny w Kłaninie usytuowany jest na naturalnym wzniesieniu z osią podłużną, zorientowaną w kierunku wschód – zachód. Od zachodu do nawy przylega kwadratowa wieża, od północy i południa do nawy przylegają dwie, symetrycznie usytuowane, jednokondygnacyjne przybudówki. Rzut przyziemia oparty jest na rzucie prostokąta o wymiarach 21,60 x 7,20 m. Fundamenty z kamienia i cegły ceramicznej pełnej, łączone zaprawą. Ściany nadziemia odwodowe, ryglowe z wypełnionymi cegłami ceramicznymi. Elementy drewniane ścian poczernione, wypełnienie kwater od strony zewnętrznej otynkowane i pomalowane farbami emulsyjnymi na biało. W ścianach nawy okna krosnowe ostrołuczne, wielokwaterowe. Jest to budynek sakralny, jednokondygnacyjny. Wejście główne usytuowane przy szczycie zachodnim, które prowadzi pod antresolą chóru do jednonawowego wnętrza, z którego odchodzą dwa pomieszczenia boczne. W pomieszczeniu lewym (północnym) znajduje się zakrystia, pomieszczenie prawe (południowe) pełni rolę kruchty bocznej z wejściem od południa. Całą szerokość kościoła zajmuje antresola chóru dostawiona do ściany szczytowej zachodniej. Antresola wsparta jest na ścianach podłużnych i wsparta jest skromnie profilowanych słupach, z których cztery, ustawione w czworobok, są jednocześnie elementami nośnymi wieży. Balustrada chóru płycinowa. Na antresole i poddasze prowadzą drewniane schody policzkowe. Strop nawy belkowy nagi z podłogą drewnianą ułożoną na belkach stropowych z fazowanymi krawędziami. Belki stropowe pełnią jednocześnie rolę ściągów krokwiowych wiązarów dachowych. Pokrycie dachu wykonane dachówką ceramiczną. Zabytkowy wystrój kościoła stanowią: organy z drewna monochromonowanego z początku XX wieku wykonane w stylu neogotyckim o wym. 270x190x210 cm, chrzcielnica wykonana z czerwonego granitu w stylu romańskim na przełomie XII i XIII wieku o wymiarach – wysokość 60 cm, szerokość 75 i 66 cm.